الگوی جدید بارش- رواناب حوضه آبریز هلیل رود با استفاده از مدل هیبرید شبکه عصبی- موجکی

برآورد سیلاب و مدیریت آن از دیرباز مورد توجه کارشناسان و مدیران علوم محیطی بوده است. برای این امر روش های بسیاری وجود دارد که یکی از چشم گیرترین آن ها استفاده از شبکه های عصبی مصنوعی است. در این تحقیق، مدل بارش- رواناب حوضه آبریز رودخانه هلیل رود در جنوب شرق ایران ارائه شده است. ظهور تئوری های توانمند مانند منطق فازی و شبکه های عصبی مصنوعی(ann)، الگوریتم ژنتیک و موجک تحولی عظیم در تحلیل رفتار سیستم های دینامیک در علوم مختلف مهندسی ایجاد کرده است. در این مقاله با استفاده از تئوری موجک و شبکه عصبی، شبکه عصبی- موجکی طراحی شده است. در واقع عمل کرد شبکه عصبی پرسپترون چند لایه(mlp)، با استفاده از موجک بهبود داده شده و با استفاده شبکه عصبی- موجکی الگوی جدیدی در بارش- رواناب ارائه شده است. نتایج به دست آمده از این مدل با نتایج شبکه عصبی انتشار برگشتی و بنیادی شعاعی مقایسه شده است. در الگوی ارائه شده، داده ها در گروه های همگن با توجه به میزان بارش و رواناب و به کارگیری آن ها توسط شبکه عصبی- موجکی، دسته بندی شده است. کنترل دقت محاسبات با محاسبه ضریب همبستگی r، و ریشه میانگین مربعات خطا(rmse) صورت گرفته است. نتایج حاکی از بهبود بسیار خوب عمل کرد شبکه عصبی- موجکی با استفاده از داده های تقسیم بندی شده با الگوی جدید است.